“In de Uijlenspieghel van april 2011 mocht ik de eerste keer als nieuwe hoofdredacteur het redactionele stukje voorin het blad schrijven. Net als mijn voorganger schreef ik een soort column, over “iets” dat met hoornspelen te maken had.”
“Hoewel het geen lang artikel hoeft te worden, is een column niet makkelijk. Je stukje staat of valt met het vinden van een boeiend onderwerp. Mijn eerste succes als hoofdredacteur, het vinden van een echte columnist, bracht dus ook een persoonlijk voordeel met zich mee. Vanaf het julinummer in 2011 ging Stefan Blonk in elk nummer een column schrijven. Zijn werk als hoornist gaf hem genoeg inspiratie voor veel mooie stukjes in Uijlenspieghel. Twee columns leek me wat veel van het goede, dus het redactionele stukje veranderde in een soort prelude op de inhoud van het blad, een welkomstwoordje aan onze gewaardeerde lezers. Vanaf oktober 2011 was het eerste stukje in elke Uijlenspieghel mijn ‘Welkom!’.”
“Na tweeëntwintig jaar in de redactie van Uijlenspieghel, waarvan twaalf jaar als hoofdredacteur, heb ik besloten te stoppen. Niet omdat ik er geen plezier meer in heb, maar wel omdat ik merk dat andere nieuwe hobby’s het soms lastig maken om genoeg tijd aan Uijlenspieghel te besteden. Mijn laatste redactionele stukje wil ik daarom graag gebruiken om terug te kijken op mijn tijd in de redactie.”
Toen ik reageerde op een oproep voor redactieleden, dacht ik vooral wat te kunnen bijdragen op ICT-gebied. Ik werkte als software ontwikkelaar en de redactie was druk bezig met het verder automatiseren van de werkwijzen. Het bleek echter dat het eigenlijk al best goed liep en dat er vooral behoefte was aan mensen die artikelen wilden schrijven. Dat ben ik toen dus maar eens gaan proberen… Om toch iets te doen met mijn computerachtergrond schreef ik mijn eerste artikel over muzieknotatie software, destijds een behoorlijk nieuw onderwerp. Later heb ik me ook nog eens verdiept in software om bladmuziek te scannen, maar verder kwam mijn computerkennis vooral goed van pas toen het NHG een eigen website kreeg. Voor Uijlenspieghel ging ik over van alles en nog wat schrijven. Eén van de leukste dingen vond ik het interviewen van hoornisten. Vaak gevestigde namen zoals Adriaan van Woudenberg, Erich Penzel, Peter Hoekmeijer, Ab Koster, Martin van de Merwe of Paul van Zelm, maar ook aanstormend jong talent, bijvoorbeeld Annelies van Nuffelen toen ze net begon bij het Radio Filharmonisch Orkest, Mees Vos enkele jaren geleden, of – in dit nummer – Márton Kóródi.
Het deed me ook veel plezier om een link te leggen met de Vlaamse hoornwereld en zo mee te helpen het NHG uit te breiden tot “Nederlandstalig Hoornisten Genootschap”. Ik bezocht hoorndagen in België en schreef erover in Uijlenspieghel en ik interviewde Jeroen Billiet en Rik Vercruysse. Als kers op de taart maakte ik tijdens de IHS51 in Gent kennis met Michiel Van Camp, die onze Belgische correspondent werd en nu alweer enkele jaren boeiende artikelen schrijft over wat er speelt in de Vlaamse hoornwereld.
De redactie bestond de afgelopen twintig jaar uit veel verschillende hoornisten, ik ga niet alle namen opschrijven. Het waren stuk voor stuk mensen met een passie voor het hoornspelen en hart voor het NHG. Tijdens onze redactievergaderingen bedachten we allerlei onderwerpen waar we een serie artikelen aan konden wijden. Een mooi voorbeeld is de reeks “Het har(ds)t van het orkest”, waarin de hoorngroep van een amateurorkest in de schijnwerpers stond. Ook hadden we een serie mini-interviews met willekeurig gekozen NHG leden en met professionele hoornisten die geen beroemde solohoornist zijn, maar wel een boeiende carrière hebben. Een waardevolle toevoeging was de jeugdpagina, voor en door de jongste leden van het NHG. Ik ben heel blij dat die na jaren afwezigheid weer terug is! Een ander van mijn favoriete onderwerpen was het “hoorn hardware team”, een aantal redactieleden die op basis van eigen ervaring schreven over (nieuwe) hulpmiddelen. We deden een uitgebreid vergelijkend onderzoek naar dempers en oefendempers, speelden weken op een Wedge mondstuk of met LeFreque klankbruggen en ik liet vijf JoyKeys op mijn hoorn monteren… alles voor de journalistiek!
Ik kan nog bladzijden volschrijven over wat ik zo mooi vond aan het lidmaatschap van de redactie. Ik heb heel veel hoornisten leren kennen, ben naar concerten en evenementen geweest waar ik anders geen weet van had gehad, heb veel nieuwe dingen geleerd over de hoorn en de hoornmuziek. Kortom, het heeft mijn leven als hoornist verrijkt! Daarom mijn oprechte dank aan al mijn mederedactieleden, vormgeefsters Hélène en Colet, onze gastauteurs, alle bestuursleden van het NHG en natuurlijk aan jullie, onze lezers, de leden van het NHG. Ik ontmoet jullie graag bij toekomstige evenementen van ons genootschap. Tot ziens!